Na de welbekende inleiding van Wiebe zijn we gestart met de beoordeling van de opnames die de leden gemaakt hebben tijdens de weekend excursie .
Zeven deelnemers hebben ieder (5 of) 6 opnames ingezonden. Deze hebben we twee maal gezien. D.w.z. 40 opnames hebben we voorbij zien komen in een relatief korte tijd. Met behulp van het score formulier kwam ik toch met de nodige twijfels tot een eindscore. Mijn schrijfsnelheid en de formulering kwamen bij de start duidelijk te kort. Tijdens deze race moest het roer om en ben ik overgegaan in termen als: goed, best, beter, mooi, heel mooi en uitmuntend (uitmu). Met zo’n confronterende methode zit je er gelijk weer midden in, het heeft mij uitgedaagd. Mijns inziens heeft deze wijze van werken geleid tot reële resultaten. De mooiste platen zijn hier echt wel uit voort gekomen. En daar voel ik me goed bij .
Uitslag van de series :
1 serie Edwin
2 serie Wiebe
3 serie Johan
Individuele opnames uit de series :
1 opname 4 Edwin
2 opname 6 Wiebe
3 opname 3 Edwin
Evenals het voorgaande was de pauze geanimeerd met moeite kwamen we weer in het gareel om te beginnen met het tweede deel van de avond. Dat was de inhoudelijke bespreking van één opname uit de door alle deelnemers aan de excursie ingezonden serie. Dit onderdeel leverde zoals gewoonlijk weer goede discussies op, echter het doorelkaarheenpraatduiveltje stak op de bekende manier zijn kop weer op. Wiebe maakte daar snel korte metten mee en toen ging het minstens 10 minuten goed. Dat was tijdwinst bij andere keren.
Opvallend was dat we veel libellen voorbij zagen gaan, waarvan er enkelen op een zeer bijzondere wijze zijn gefotografeerd Dat werk bij mij inspirerend Ook het punt of je je laat leiden tijdens de opname door je emotie of techniek. Ik vind het interessant dat van anderen te horen .
Ook was er vrij werk ingezonden
Muriel brak de spits af met een perfecte productie in beeld en geluid. We zagen papegaaiduikers op diverse wijze geportretteerd, waarvan een moeder met jong een vertederende indruk maakte. Vervolgens zagen we Jan van Genten spectaculair duikend en zwemmend in de kustwateren van Noord Oost Engeland. Super. Om dan te eindigen met rustig makende opnamen van zeehonden.
Lidy, in deze serie ging haar belangstelling uit naar het landschappelijk schoon. Kenmerkend van deze opnames is dat het perspectief een belangrijke plaats heeft gekregen. Een ontwikkeling die we nog niet gezien hebben van haar. Ik ben nieuwsgierig geworden naar haar volgende creaties op dit gebied.
Mark is in deze serie trouw gebleven aan zijn specialiteit uiteraard. We zagen indrukwekkende opnames van een onderwater cirkelende zeehond , op een gedurfde wijze platen gemaakt van twee haaien. De kleuren waren harmonieus in balans met indrukwekkende scherptediepte. Nationaal Geographic Langedijk waardig.
Evelyne op safari, zij liet ons een serie zien van dieren die hun prooi te grazen namen. Een schokkende ervaring, maar het is de realiteit. We zagen 2 cheetahs die een gnoe in de klauwen hadden, 3 jonge cheetahs op jacht naar een jong hertje, oooh, en leeuwen in gevecht met hun prooi. Jammerlijk vond Evelyne zelf dat de platen niet scherp waren. Zij vroeg aan ons: Wat moet ik hiermee? Ze zijn gemaakt met een 28-300 mm. lens die ze had gekocht op advies van Cameraland. In de discussie die volgde kwam naar voren dat bij dit soort opnames je met een lens zou moeten werken van minimaal 400 mm. Uit de welgemeende adviezen kwam de 100-400 naar voren die Evelyne waardig zou zijn. En dat dit absoluut geen weggegooid geld zal zijn, als ze die zou aanschaffen . Succes Evelyne.
